Uzun bir süredir mtbtr forum'unda konuşulan Türkiye'nin ilk maratonuna katılmak için sponsor firma tarafından organize edilen otobüste yer kalmayınca eşim ve bir yaşındaki oğlumla birlikte cuma sabahının erken saatlerinde Bozcaada'nın yolunu tutuk.

Sezonun son yarışı olmasına karşın benim ilk yarışımdı. Ne formdaydım nede çok motive olmuştum. Bu yarış tarzında dayanıklılığın ön planda oluşu da adaya gitmemdeki bir diğer etkendi. Hava İstanbul'da son birkaç gündür yağmurlu olduğundan, yol boyunca, yağmur altında 2-3 saat yarış çıkarmanın ne kadar ızdırap verici olduğunu düşünüyor, kendimce geçmişte ne çetin yarışları aşmış olduğumu hatırlayıp teselli buluyordum.

Bozcaada Liman

Büyük boyut için tıkla!

Cuma sabahı saat 9:45 de Bozcaada'nın karşısında ki iskeleye gelmiştik. Hava tahmin ettiğimizin aksine çok güzel idi. Güneş eşliğinde adaya geçtik ve bize ayrılan eve yerleştik. Yemek sonrası bisikletimin parçalarını bir araya getirdim. Bu arada sabah açan güneş yerini buluta bıraktı, ada da zannediyorum rüzgar hiç eksik olmuyor.

Akşamüzeri saat 5 gibi parkura çıkıp detayları hafızama yerleştirirken bir yandan da uzun zamandan beri pedal çevirmeyen bacaklarıma son bir hareket kazandırmaya çalıştım.

Büyük boyut için tıkla!

Yarışçılar belediye tarafından hazırlanmış çadırlarda akşam yemeği için toplandılar. Güzel bir yemek sonrası yarış brifingi federasyon yetkilileri tarafından verildi.

5 Kasım cumartesi yani yarış sabahı sabah erkenden meydanda kahvaltı için hazırlanmış çadırlarda bütün sporcular buluştu. Keyifli bir kahvaltının ardından 11'de başlayacak yarış için hazırlıklar başladı.

Yarışçılar Isınıyorlar

Büyük boyut için tıkla!

Saat 11'de start verilmeden önce herkes ısınmak için güneşin vurduğu meydanda tur attı. Start alanının yanındaki Polente cafeden gelen güzel müzikler, insanın içini ısıtan güneş günün güzel geçeceğinin işaretlerini veriyordu. Görüntü muhteşem idi, onlarca bisikletli meydan da rengarenk dolaşıyordu. Startta 15 dakika kala sporcular tek tek anons edilerek start noktasına çağrıldı. Üzerimdeki kalın giysileri çıkarıp sadece formamın içinde uzun kollu içliğimi bırakarak ben de yerimi aldım. Bütün yarışçılar start noktasına dizildikten sonra İstiklal Marşı ardından top atışı ile toplu start verildi. Ada da tam bir festival havası vardı, ada halkı tam anlamı ile muhteşemdi. Bütün bu kalabalık, heyecan ve enerji gösteriyordu ki ada halkı, dağ bisikleti festivalini inanılmaz sahiplenmişti.

Parke yolda herkes bir çırpıda ileri atıldı, solumda bir grubun birbirine girerek yuvarlandıklarını gördüm. İlk yokuşa varmadan herkes ip gibi dizilmişti. Yokuşun ardından toprak zemine girmeden kopmalar başladı.

İlk turum gayet iyiydi. Tutturduğum tempoyukaybetmeden ve "pekte geçilmeden" turu tamamladım. Bu turda orta çarktan hiç düşmeme gerek kalmadı. Yarış sonrası Hasan Kandemir'le konuşurken sadece 5. turda orta çarka aldığını ve yarış boyunca sürekli büyük çarkı kullandığını söyledi. Benim için büyük çark hayal gibi.

Yarışta iki noktada su ile muz verilen istasyon vardı. İlk turda hiç gerek duymadım. Zaten su sistemli küçük çantam sırtımda idi. Yaklaşık 0,75L suyum yarış boyunca bana yetecekti. Yanında birde enerji barı mevcuttu.

İlk turun sonunda, parke taş döşenmiş yoldan, kısa, çok zevkli bir iniş sonrası, Bozcaada'nın şirin evlerinin arasından geçip start noktasına vardım. Yarışın şüphesiz en keyifli anıydı, yarışçının geldiğini belirtir düdük seslerinin arasından geçip seyirci kalabalığının olduğu meydana tam anlamıyla düştüm. Bir anda yüzlerce kişinin destek çığlıkları arasından geçip ikinci tura başladım.

Bisikletimi yarıştan önceki haftada toplamıştım, maalesef ki selemi iyi sıkmamışım, ikinci tura devam ettiğim sıralarda 2-3 cm aşağıya kaymıştı. Bir süre idare ettikten sonra ikinci turun ortalarında durup düzeltmek zorunda kaldım. Yükseltip tekrar bindim ama bu seferde biraz yüksek olmuştu. Düzeltmek için bir daha durmadım. Yaşadığım bu tecrübeden sonra diyebilirim ki özellikle sele borunuzun üzerinde numara mevcutsa, daha önceden hangi uzunlukta kullandığınıza bakın veya bir işaret koyun derim. Bu tür durumlarda tekrar eski konumuna getirmek çok kolay olacaktır.

Start Noktasında Çekişme

Büyük boyut için tıkla!

İkinci turu atarken tempom düşdü, kovaladığım diğer yarışçılarla aram açıldı. Bir süre sonra da gözden kaybettim.

Yarışın başına göre daha düşük bir tempo ile yarışa devam ettim. Rüzgarın etkisi bu turda daha fazla idi yer yer karşıdan geldi. Hele kumsala varıldıktan sonra çıktığınız yokuş yetmiyormuş gibi, birde rüzgarı karşınıza almak yorgun vücuda daha da acı veriyordu.

Üçüncü turun her ikmal noktasından muz almayı ihmal etmedim. Artık neredeyse tek başımaydım. Henüz elitlerden kimseyi görmedim derken 32. kilometremde Hasan Kandemir ve Halil Kormaz yanımdan geçtiler. İki kilometre daha yol almıştım ki Yunus Yetkin' de yanımdan geçti.

Finiş

Büyük boyut için tıkla!

Yine meydana geçip finiş noktasına vardım, 2:17:28'le 3 tur kategorisinde 38. olarak yarışı tamamlamıştım. Bizim kategorinin birincisi Mahmut Kuşcuoğlu ile aramda 38 dk 30 sn vardı.

Yarış sırasında alınan önlemler oldukça iyi idi, jandarma ve polisler bütün yolları kontrol altına aldıkları için her hangi bir tehlikeli durumla karşılaşmadım. Ada halkı da yarışına sahip çıkmış, çoğunlukla start noktasında yer alırken, diğer etaplarda da desteklerini bırakmamışlardı. Herhalde Türkiye'de gördüğüm en kalabalık seyircisi olan yarış bu idi. Böyle bir yarışı koşmak nasıl zevkli oluyor ben söylemiyim, siz en iyisi seneye bu yarışı kaçırmayıp yaşayın.

2006 dağ bisikleti sezon yarışlarının neredeyse yarıya yakını maraton tarzı düşünülmüş, sanırım benim gibi bir çok dağ bisikletçisini yarış ortamına sokacaktır.

Ulaşım, konaklama ve yemek gibi bütün masrafların organizasyon tarafından karşılanması ve tabiri caizse her şeyin dört dörtlük olması bizleri, bu sporun genişlemesi adına çok mutlu etti. Bu organizasyonda emeği geçen herkese teşekkürler!

Yarış Fotoğrafları