|
Tur’un en önemli etaplarından birinde her şey gene altüst oldu. İlk 7’nin 3 dakika içinde çıktığı etapta bir „one man show“ izledik, Rasmussen (RAB) 7. km’de başladığı atakla tek başına bütün tırmanma ikramiyelerini alıp benekli mayoyu sırtladı. Landis (PHO) ise bu tarz etaplarda takımsız kalmanın neye malolduğunu gösterdi. Son 14km’ye kadar durumu zaman zaman neferi Axel Merckx’in yardımıyla kontrol edebilen Landis yalnız kalınca 1998’de Les Deux Alpes çıkışında Ullrich’in birden tükenip Pantani’den 9 dakika fark yemesini andırırcasına 10km içinde atağa kalkan Klöden, Sastre (CSC) ve Pereiro Sio’dan (CEI) 8 dakikadan fazla fark yedi. Genel sıralamada tekrar Pereiro Sio, Sastre ve Klöden öne çıktılar. Böylece efsane Eddy Merckx’in bu yıl en zayıf takım olarak oğlunun da yer aldığı Phonak’ı göstermekle haklı olduğu da görüldü.
17. etap için söylenecek bir şey yok. Gene inişli çıkışlı, 4 büyük zirve aşılacak. Bu yılın en son büyük zirvesi olan kategori dışı Joux-Plane 11,7km boyunca ortalama %8,7 eğime sahip. Önceki iki etaptan sonra gücü kalan ve takımı tarafından yalnız bırakılmayan sarı mayo için çok büyük avantaj elde edecek. Benekli mayonun sahibi bu etap sonunda belli olur.
Bu metin MTBTR'de yayınlandıktan bir gün sonra Takvim gazetesinde çıkmaktadır.
|
